Οι πιο συχνές νόσοι του στόματος κατά την παιδική και την εφηβική ηλικία είναι η τερηδόνα και η ουλίτιδα. Η τερηδόνα και η ουλίτιδα προκαλούνται από τα μικρόβια της οδοντικής μικροβιακής πλάκας (λευκό επίχρισμα που σχηματίζεται πάνω στα δόντια όταν δεν καθαρίζονται).
ΤΕΡΗΔΟΝΑ
- Η τερηδόνα προκαλεί την προοδευτική καταστροφή των δοντιών και αποτελεί τη συχνότερη μολυσματική νόσο των παιδιών στον κόσμο.
- Η τερηδόνα ΔΕΝ είναι κληρονομική νόσος. Τα μικρόβια που την προκαλούν μεταδίδονται στο παιδί μετά από την ανατολή των πρώτων νεογιλών δοντιών του. Η μετάδοση των μικροβίων γίνεται από άτομα του οικογενειακού του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα από τη μητέρα, η οποία έχει συχνότερη επαφή μαζί του.
- Τα μικρόβια αυτά για να προκαλέσουν τερηδόνα χρειάζονται την παρουσία στο στόμα υδατανθράκων και κυρίως ζάχαρης. Η πιο γρήγορη και εκτεταμένη καταστροφή των νεογιλών δοντιών από τερηδόνα παρουσιάζεται σε παιδιά που χρησιμοποιούν, μπιμπερό με γάλα ή άλλα γλυκά ροφήματα κυρίως κατά τη διάρκεια του νυκτερινού ύπνου.
- Η αντιμετώπιση των βλαβών από τον Παιδοδοντίατρο πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατό, γιατί η εξέλιξη της νόσου μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρη απώλεια των νεογιλών δοντιών. Ο κίνδυνος προσβολής από την τερηδόνα εξακολουθεί να είναι μεγάλος και για τα μόνιμα δόντια σε άτομα με διατροφήπλούσια σε υδατάνθρακες και με κακή στοματική υγιεινή, ιδιαίτερα μέχρι την ηλικία των 17 ετών.
- Οι περιοδικές επισκέψεις, κάθε 6 μήνες, βοηθούν τον Παιδοδοντίατρο να εντοπίσει έγκαιρα τις βλάβες της τερηδόνας και να εφαρμόσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
ΟΥΛΙΤΙΔΑ
- Η ουλίτιδα αποτελεί την πιο συχνή παθολογική κατάσταση των ούλων στα παιδιά, με κυριότερα συμπτώματα την αιμορραγία κατά το βούρτσισμα, την ερυθρότητα και τη διόγκωση των ούλων.
- Η συχνότητα και η βαρύτητα της ουλίτιδας αυξάνονται κατά την περίοδο της εφηβείας γιατί οι ορμονικές μεταβολές επηρεάζουν την υγεία των ούλων. Πάντως σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη στοματικής υγιεινής αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την εμφάνιση της ουλίτιδας. Σήμερα η ουλίτιδα δεν θεωρείται πλέον “προνόμιο” των ενηλίκων, αλλά και των παιδιών με κακή στοματική υγιεινή.
